بهم گفت: «می خوام باهات دوست باشم آخه می دونی من خیلی تنهام»

بهش لبخند زدم و گفتم:«آره می دونم فکر خوبیه آخه منم خیلی تنهام»

یه روز دیگه بهم گفت:«می خوام تا ابد باهات بمونم، آخه خیلی تنهام»

بهش لبخند زدم و گفتم:«آره می دونم، منم خیلی تنهام»

یه روز دیگه گفت:«می خوام برم یه جای دور، جایی که هیچ مزاحمی نباشه. بعد که همه چیز

 رو به راه شد تو هم بیا. می دونی؟ من اینجا خیلی تنهام.»

بهش لبخند زدم و گفتم:«آره می دونم فکر خوبیه منم اینجا خیلی تنهام»

یه روز تو نامه اش نوشت:«من اینجا یه دوست پیدا کردم.آخه می دونی من اینجا خیلی تنهام»

منم براش یه لبخند کشیدم و زیرش نوشتم:«آره می دونم، فکر خوبیه منم خیلی تنهام»

یه روز یه نامه دیگه فرستاد و توش نوشت:«من قراره اینجا تا ابد با دوستم زندگی کنم، آخه

می دونی من اینجا خیلی تنهام»

منم براش لبخند کشیدم و گفتم :«فکر خوبیه منم...»

و حالا دیگه اون تنها نیست و من از این بابت خوشحالم و بیشتر خوشحالم چون اون نمی دونه

که من:          «هنوز خیلی تنهام»